Ο ΔΙΑΦΑΝΟΣ ΑΝΔΡΑΣ

Έδιωξε τη σκόνη από τα μάτια του και προσπάθησε να τα κρατήσει ανοιχτά κόντρα στον ήλιο. Τυλίχτηκε περισσότερο στο σώμα του και αφέθηκε στο ρυθμικό ήχο της ανάσας του, της πόλης του, της ζωής του. Ήταν πολύ νωρίς και η πρωινή υγρασία και ψύχρα τον ανατρίχιαζαν. Περπατούσε αργά στον κεντρικό δρόμο της γειτονιάς του. Θυμόταν ότι εκεί κοντά είχε μεγαλώσει, είχε τσακωθεί με κάποια αγόρια, είχε πάει σινεμά, είχε κάνει άπειρες βόλτες με το ποδήλατό του, είχε κάνει άπειρες βόλτες με το σκύλο του. Όλες αυτές οι εικόνες ήταν σχεδόν διάφανες στο μυαλό του, μια θολή συλλογή εμπειριών που ένιωθε ότι τις είχε ζήσει κάποια στιγμή στο παρελθόν, αλλά τώρα σαν να βρίσκονταν ξεθωριασμένες στα πίσω ράφια της μνήμης του. Σαν να μπλεκόταν το τότε με το τώρα και αυτό που είχε φανταστεί τόσες φορές, να που έγινε μια ισχυρή πραγματικότητα στην οποία μπορούσε πλέον να ανατρέξει. Τα αυτοκίνητα που περνούσαν ήταν λιγοστά και ο δρόμος φάνταζε τόσο μεγάλος. Τίναξε τα φύλλα από τα μανίκια του και αφέθηκε στην απεραντοσύνη του αστικού τοπίου. Ο δρόμος ήταν παρήγορος, μια θάλασσα από άσφαλτο και ατελείωτες δυνατότητες διαδρομών. Χάζευε τα χιλιόμετρα που ανοίγονταν μπροστά του στη διασταύρωση, όταν θα άνοιγε και το φανάρι για τους πεζούς. Και  εκεί κοντοστάθηκε. Θαύμασε τα μεγάλα, γκρίζα κτίρια που φαίνονταν γερασμένα αλλά επιβλητικά απέναντί του. Έριξε μια διακριτική ματιά στον άντρα που στεκόταν δίπλα του και περίμενε το φανάρι. Ένας νεαρός με ακουστικά στα αυτιά και γυαλιά ηλίου, κόντρα στον ήλιο που έβγαινε, ψαχούλευε στην τσέπη της τσάντας του που κρεμόταν στον ώμο αμέριμνα. Μύριζε  φρεσκάδα, ορμή και άφτερ σέιβ. Το φανάρι άναψε. Ο νεαρός άνδρας  τον προσπέρασε και τον έσπρωξε περνώντας το χέρι του μέσα από το θώρακά του, σαν να μην τον είδε, και με μια μεγάλη δρασκελιά έφτασε στο απέναντι πεζοδρόμιο και συνέχισε το γρήγορο βηματισμό του. Ο άνδρας που έμεινε πίσω άρχισε να βήχει. Έμεινε ακίνητος. Ένας άνδρας χωρίς προορισμό και  χωρίς παρόν κόντρα στον ήλιο που έβγαινε. Κουλουριάστηκε κι άλλο στο σώμα του και έκανε μεταβολή προς το παρελθόν του.